🚩🚩 *!! महाराणी पद्मिनी !!*🚩🚩

*भाग - १०.*

नागमतीला व्यवस्थीत समजावून त्या समजल्या नाही,त्यामुळे राणा म्हणाले,लक्षात ठेवा,चितोडच्या या मान बिंदूला कुठलाही धक्का लागता कामा नये,राणी पद्मिनींचा अवमान मुळीच सहन केल्या जाणार नाही.त्यांच्यासोबत तुमचे वर्तन स्वच्छ आणि सरळच असायला हवे...नागमतीने अशा कांही दृष्टीने राणाजींकडे बघितले की,त्या नजरेतला विखार राणाजींना टोचला, असह्य झाल्यामुळे ते संथपणे नागमती समीप जात म्हणाले,तुम्ही खरंछ पद्मिनीं चा स्विकार करणार नाही?देवी जे घडले ते बदलणे तर शक्य नाही.पद्मिनींचे स्थान आमच्या मनांत अढळ आहे. कोणाच्याही त्राग्याने,क्रोधाने,धमकीने बदलणार नाही.आता त्या आमच्या व चितोडसाठी महाराणी आहेत.

क्षणभर थांबून म्हणाले,एक करुं शकतो,तुमच्या दृष्टिस पडूं नये म्हणून त्यांचेसाठी नवीन राजमहाल बांधल्या जाईल.कठोर स्वरांत म्हणाले,तुम्ही जाऊं शकतां.संतापाने घुमसत,विषारी फुत्कार टाकत नागमती त्यांच्या कक्षातून बाहेर पडल्या.त्यांना पद्मिनींच्या अस्तित्वाचा जेवढा त्रास होत होता,त्याहून अधिक त्रास होता,त्यांच्या अपूर्व सौंदर्याचा,मृदल सरळ स्वभावाचा,त्यांच्या निष्पाप, निरागसपणाचा..पद्मिनी नको होती त्यांच्या आणि राणांच्या आयुष्यातही...

परंतु घडले मात्र वेगळेच.नागमतीं नी आपल्या मनातील भाव स्पष्ट बोलून दाखवले ही फार मोठी चुक केली. राणाजींना महाराणी म्हणून संबोधले. वेगळा महाल बांधला जाणार...अस्वस्थ मनाने,सर्व दिशांनी जणूं सारे जग अंधारुन आले अशा विचित्र मनःस्थितीत जड पावलाने,उदास मनाने आपल्या महालाकडे जात असतांना,राणाजींचा जिवाभावाचा मित्र पंडित राघव चेतनला बघून तिच्या अस्वस्थ मुखावर किंचित हसू उमटले.त्याचे राजपरिवाराशी स्नेहाचे संबंध होते.माता स्वरस्वतीदेवीचे त्यांच्या वर पुत्रवत प्रेम होते.नागमतीही त्याला जेष्ठ भावाप्रमाणे मानत होत्या.होतात तरी कुठे इतके दिवस?राणाजींच्या आदेशानुसार दिल्लीच्या सलतनविषयी माहिती काढायला गेलो होतो.राणाजी परत आल्याचे कळताच त्यांच्या भेटी साठी सत्वर आलो.क्षणभर थांबून त्याने विचारले,राणाजींनी एका अलौकिक व बुध्दीमान राजकन्येशी दुसरा विवाह केला,खरच का ही राणी एवढी रुपवती आहे?

नवी राणी?ती केवळ राणी नव्हे.. महाराणी आहे..चितोडची व महाराजांची त्यांच्या शब्दात उपहास व मत्सर याचे मिश्रण होते.पण स्वतःला सावरले.राणां च्या प्रिय मित्राकडे मनातील भाव उघड करुन आणखी चुक नकोय!त्वरेने आपल्या कक्षेकडे जात असलेल्या पाठ मोर्‍या नागमतीकडे पाहून त्याच्या भिवया संकुचित झाल्या.पुढच्याच क्षणी तो राणांजींच्या महालाकडे निघाला.

अतिशय सुंदर व मंत्रमुग्ध करणारे गीत ऐकून पद्मिनी म्हणाल्या,मनजीत इतके सुंदर कोणी गायले ग?मला त्या गाणसम्राटाचे दर्शन घ्यावेसे वाटते.राज कुमारी,ते राघव चेतन, चितोड दरबाराती ल राजगायक आणि राणांजींचे परममित्र नुकतेच दिल्लीहून परतले आहे.त्यांनीच राणाजींना गाऊन दाखवले असावे. राणाजी करतील तुमची इच्छा पूर्ण. पद्मिनींच्या सुरक्षिततेच्या दृष्टीने नागमती च्या प्रत्येक हालचालीवर मनजीत डोळ्या त तेल घालून लक्ष ठेवीत असे.नागमतीं च्या कांही विशेष दासींशी मनजीतने मैत्री केल्यामुळे त्यांचेकडून कांही संकेत मिळाले की,ती राजकुमारीला सांगत असल्यामुळे नकळत लहानमोठे संघर्ष टाळतां येत होते.नागमतीच्या विषारी स्वभावाची कल्पना मनजीतला आल्या मुळे तिच्याकडून आलेली कुठलीही वस्तू ची नीट पारख करुनच पद्मिनीपर्यत पोहचत असे.

चितोडच्या दक्षिणेस रावळमहाला पासून जवळच असंख्य कमळ असलेले देखणे सरोवर होते.आजवर कुणीही कधीही आपल्या पत्नीला दिली नसेल अशी भेट आपल्या प्रिय पत्नी पद्मिनीला देण्यासाठी त्या कमल सरोवराची निवड केली.ते वास्तुज्ञ शिवदीपसिंगला म्हणाले, लागेल तेवढे धन खर्च करा.आजपर्यंत कुणी स्वप्नातही पाहिले नसेल असे देखणे वास्तुशिल्प घडायला हवे.चहुबाजुं नी जलाने वेढलेल्या सागरीबेटा सारखा हा जलमहाल असायला हवा.आपल्या कडे वेळ फार कमी आहे.अगदी लवकरा त लवकर हा महाल पुरा व्हायला हवा!

आणि कांही दिवसांतच अतिशय आकर्षक तीन मजली पद्मिनी महल चहू बाजूंनी वेढलेल्या जलात मोठ्या ऐटीत हंसासारख्या शुभ्र रंगाचा देखणा प्रासाद उभा राहिला.अति सुंदर!शिवदीपसिंहजी तुम्ही घडवलेल्या या अजोड कलाकृतीला तोड नाही.आम्ही प्रसन्न आहोत.हे घडवणार्‍या कारागिरांना त्यांच्या इच्छे नुसार बिदागी वाटा.

क्रमशः