🚩🚩!! महाराणी पद्मिनी !!🚩🚩

भाग - २७.

राणाजी विचार करत होते, आपल्याला कैद केल्यावर,त्यांचेसोबत असलेल्या सुजानसिह व विशेष रक्षक दलाचे काय झाले?राणाजींवरच्या हल्ल्याची त्यांना कल्पना तरी असेल कां भेद करण्यात पटाईत असलेल्या महमं काफूरने गुप्तपणे कांही केले असेल?युध्द सुरु होण्याअधीच आलेल्या या अपयशाने सारे जग त्यांचेसाठी अंधारुन आले.राणाजींनी स्वतःला सावरलं आणि कैदेतून सुटण्याची योजना करण्यांत गुंतुन गेले.

कनातीचा पडदा सारुन अल्लाउद्दीन खिलजी तंबूत प्रवेश करत म्हणाला,सारी चिंता छोड दो!हमने आपकी महाराणीको संदेश भिजवाया है

महाराणी पद्मीनी इथे आल्या की,तुम्हाला सुखरुप चितोडगडावर पोहचवून देऊ. तुमच्या महाराणींची ती अस्पष्ट झलच पाहिली नी आम्ही आम्हाला हरपून बसलो.अशा अलौकिक सौंदर्याच्या मूर्ती वरुन सारी सत्ताच नव्हे तर सगळी दुनिया ओवाळून टाकायला तयार आहे.

भयंकर विजेचा कडकडाट व्हावा तसे राणाजी गरजले, मुर्खाऽ तूं काय बोलतोस हे कळतं का तुला?एका देशाच्या महारीणींची इच्छा करतोस? राणासाब शांत होईये! तुमची अवस्था विष काढलेल्या सापासारखी झाली असून,तुम्ही अगदी एकटे आहात,शिवाय तुमचे शस्रें माझ्या ताब्यात आहे.तुम्ही आमच्या दयेवर जिवंत आहात,त्यामुळे आवाज खाली..अन्यथा...!कठोर आवाजात दम देऊन तो तंबुबाहेर गेला.

संतापाने आणि अपमानाने राणाजींचे डोळे भरुन आले."विनाशकाले विपरित बुध्दी" त्या नीचाच्या शब्दावर विश्वास ठेवून मोठी चुकच झाली,नव्हे.. चितोडचा व महारीणी पद्मिनींचा फार मोठा अपराध घडला. अनावर दुःखानी राणाजींनी आपले हात जवळच्या खांबा वर आपटले.असहाय्य अश्रूंचे थेंब जमीनीवर पडले.असंख्य प्रश्न,असंख्य शंका,असंख्य चिंता..विचार आणि विचार फक्त विचारच!राणाजीचे मन उलट सुलट विचारांनी अगदी बेजार झाले.आणि महारीणीच्या चिंतेने राणाजी अगदी व्याकुळ झाले..

वीज कोसळावी,वणवा पसरावा तशी ती वार्ता चितोडगडमधे पसरली. आणि चितोडमधले घर न् घर संतापाने पेटून उठले.तेज तलवारी जाग्या झाल्या अवघ्या कांही क्षणांत सारे चितोड युध्दा साठी सज्ज झाले.जय एकलिंगजीऽऽऽ गोराकाकांनी गर्जना केली.जय एकलिंगजीऽऽ हजारो तलवारी सर्रकन उपसल्या गेल्या.

महाराणी!आम्हाला आज्ञा द्या. चितोडवर अमंगल नजर ठेवणार्‍या त्या नीचाचे पारिपात्य करण्याची आज्ञा द्या. त्या कुटील माणसाने प्रत्यक्ष चितोडच्या राजाचेच विश्वासघाताने अपहरण केले हे आम्ही मुळीच सहन करणार नाही.सर्व मिळून त्याच्या तळावर हमला करुन राणाजींना सोडवून आणू या.महासेना पतींचे मुख तांबडे लाल झाले.डोळ्यात अंगार फुलला.आमच्या राणाजीं व महाराणींचा अपमान आम्ही मुळीच सहन करणार नाही.

गोराकाका आधी शांत व्हा! या वेळी महाराणी पद्मिनी साक्षात देवी दुर्गे सारख्या रुपात संतप्त,विजेसारख्या लखलखीत तरीही संयमित आणि विचारी दिसत होत्या.काका!त्या नीचाला ठार करणे हेच आपले ध्येय आहे.परंतु, महाराजांची सुटका करणे अधिक महत्वाचे आहे.

महाराणी! त्या निर्लज्ज सुलतानाने पाठवलेला प्रस्ताव अत्यंत घृणास्पद आहे.फक्त आज्ञा द्या.आमचा प्राण गेला तरी चालेल,खिलजीच्या तळावर हल्ला करुन महाराजांना सोडवून आणतो.जीवाची पर्वा नाही. काका!चितोडचा एक एक सैनिक लाख मोलाचा आहे.प्रत्येक सैनिक महाराजां साठी तेवढाच मोलाचा आहे.अनमोल रत्ने हकनाक बळी पडूं नये म्हणूनच ना राणाजींनी त्याच्याशी सलोख्याचे,मैत्रीचे धोरण मनाविरुध्द स्विकारले होते?त्याचाच फायदा त्या दगलबाजाने फायदा घेतला ना?आतां बदलने तर शक्य नाही परंतु त्याच्या विश्वासघाताला उत्तर मात्र तसेच द्यायला हवे.

काका!अल्लाउद्दीनला त्वरीत कळवा,त्याच्या प्रस्तावाप्रमाणे आम्ही त्याची भेट घ्यायला तयार आहोत.आम्ही महाराणी आहोत तर,त्याच इतमानाने त्याच्या भेटीस येऊ.आमच्या समवेत ५० दासी असतील.आणि हे ही कळवा.. त्याला भेटण्यापूर्वी आम्ही महाराज रतन सिंगांचे दर्शन घेतल्यावरच भेट घेऊ. महाराणींच्या मुखावर वेगळेच तेज उमटले....

क्रमशः